30 χρόνια από το δημοψήφισμα στην ΕΣΣΔ
Κλείνοντας τ’ αυτιά τους στα ουρλιαχτά των λύκων της αντεπανάστασης και στις ύαινες του αντικομμουνισμού που επιχειρούσαν να τους τρομοκρατήσουν, οι σοβιετικοί πολίτες είπαν τότε ένα μεγάλο «ΝΑΙ» στην σοβιετική πατρίδα του Λένιν, του Στάλιν, των ηρώων του Κόκκινου Στρατού, της εργατικής τάξης.
Όμως η κλίκα των αντεπαναστατών που είχε αλώσει το ΚΚΣΕ είχε άλλα σχέδια. Αυτοί που υποκριτικά ευαγγελίζονταν την «δημοκρατία» και την «ελευθερία» ήταν οι ίδιοι που πρόδωσαν την λαϊκή βούληση, υπογράφοντας λίγους μήνες αργότερα, στις 8 Δεκέμβρη 1991, τις Συμφωνίες του Μπελοβέζσκ και την διάλυση της ΕΣΣΔ.
Την προδοσία συμπλήρωνε η εκκωφαντική σιωπή των υπερασπιστών της «δημοκρατίας» στη Δύση, οι οποίοι έκαναν πως δεν έβλεπαν την κατάφωρη παραβίαση της βούλησης της μεγάλης πλειοψηφίας του σοβιετικού λαού.
Έκτοτε πέρασαν τρεις δεκαετίες. Την θέση της Σοβιετικής Ένωσης πήρε η καπιταλιστική Ρωσία, κοινωνικές κατακτήσεις και εργατικά δικαιώματα δεκαετιών ανατράπηκαν, «τρωκτικά» του κεφαλαίου αναδείχθηκαν σε ολιγάρχες με τεράστια επιρροή, η οικονομική κρίση και η εγκληματικότητα έγιναν καθημερινότητα, κοινωνικές δομές σαρώθηκαν από τσουνάμι ιδιωτικοποιήσεων, τις πολιτισμικές αξίες του σοβιετικού λαού αντικατέστησε η «κουλτούρα» των McDonald’s και της Coca Cola, οι κίνδυνοι του πολέμου αυξήθηκαν κατακόρυφα (βλ. Τσετσενία, Ουκρανία, κλπ).
Σήμερα, τριάντα χρόνια μετά, οι σημαιοφόροι της αντεπαναστατικής προδοσίας έχουν περάσει στη λήθη της ιστορίας.
Ο Γιέλτσιν πέθανε έχοντας ταυτιστεί στην συλλογική μνήμη των Ρώσων για την διάλυση της ΕΣΣΔ, για το πραξικόπημα του 1993 και τον βομβαρδισμό του Ανώτατου Σοβιέτ, για την εμφάνιση των ολιγαρχών του πλούτου, το βίαιο κύμα της οικονομικής κρίσης που έπνιξε τη χώρα τη δεκαετία του ’90, την ραγδαία πτώση του επιπέδου ζωής, την άνοδο της εγκληματικότητας, κλπ.
Ο Γκορμπατσόφ, η θλιβερή αυτή φιγούρα που έκανε καριέρα διαφημίζοντας αμερικάνικες πίτσες και γαλλικές εταιρείες μόδας, ζει τα τελευταία χρόνια της ζωής του ατιμασμένος και ξεχασμένος. Το ίδιο και για τους Λεονίντ Κραφτσουκ και Στάνισλαβ Σουσκέβιτς, ηγέτες της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας αντίστοιχα, που συνυπέγραψαν τις Συμφωνίες του Μπελοβεζσκ το 1991.
Κι’ αν οι «νεκροθάφτες» της ΕΣΣΔ έχουν καταγραφεί στις μαύρες σελίδες της ιστορίας, η ίδια η Σοβιετική Ένωση παραμένει στο νου και τις καρδιές των ανθρώπων. Τρεις δεκαετίες μετά, ο Ρώσικος λαός αντιλαμβάνεται τι είχε και τι έχασε, αναπολώντας την πατρίδα που του στέρησαν.
Οι παλαιότερες γενιές ενδεχομένως και να μετανιώνουν που δεν κατάφεραν να αντισταθούν πιο ενεργητικά, οργανωμένα και μαζικά, πιο αποτελεσματικά, στα σχέδια διάλυσης της ΕΣΣΔ. Σε κάθε περίπτωση, την τελευταία δεκαετία, σε μια σειρά έρευνες αστικών επιστημονικών ινστιτούτων όπως το Levada Center, αποτυπώνεται ξεκάθαρα η ολοένα και αυξανόμενη θετική στάση του Ρώσικου λαού για την Σοβιετική Ένωση.
Σε σχετική δημοσκόπηση πριν ένα χρόνο, το 75% των Ρώσων απάντησαν πως θεωρούν την Σοβιετική περίοδο ως την καλύτερη στην ιστορία της χώρας. Το 2016, σε ανάλογη έρευνα, το 56% των ερωτηθέντων απάντησαν πως τους στεναχωρεί η διάλυση της ΕΣΣΔ, ενώ το 51% σημείωσε ότι αυτό μπορούσε να είχε αποφευχθεί.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι σε έρευνες του ινστιτούτου Levada Center, από το 1992 μέχρι σήμερα, το ποσοστό αυτών που έχουν μετανιώσει για την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης είναι σταθερά πάνω απο 50%, με το ποσοστό αυτό να αυξάνεται σταδιακά την τελευταία δεκαετία.
Αυτό το στοιχείο αποκτά ιδιαίτερη σημασία αν αναλογιστεί κανείς ότι ένα σημαντικό τμήμα του Ρώσικου λαού, οι ηλικίες 18 έως 35, όχι μόνο δεν έχουν μνήμες από την ΕΣΣΔ αλλά, επιπρόσθετα, έχουν μεγαλώσει μέσα σε ένα γενικότερο κλίμα αντικομμουνιστικής προπαγάνδας και συκοφάντησης του σοσιαλισμού από τα αστικά επιτελεία.
Ο λαός της Ρωσίας, λοιπόν, η εργατική τάξη της μεγάλης αυτής χώρας δεν ξέχασε, ούτε πρόκειται να ξεχάσει, την Σοβιετική πατρίδα.
Με αφορμή την συμπλήρωση 30 χρόνων από το δημοψήφισμα του 1991, μέλη και υποστηρικτές κομμουνιστικών κομμάτων και οργανώσεων, εργάτες, νέοι και νέες, άνδρες και γυναίκες όλων των ηλικίων, απ’ άκρη σε άκρη της Ρωσίας, συμμετείχαν σε εκδηλώσεις τιμώντας την κολοσσιαία προσφορά του σοσιαλισμού και της ΕΣΣΔ.
«Δεν θα συγχωρήσουμε ποτέ τους προδότες του σοβιετικού λαού» ήταν το μήνυμα που έστειλαν κομμουνιστές εργαζόμενοι που συγκεντρώθηκαν στον ιστορικό Σιδηροδρομικό Σταθμό Φινλανδίας της Αγ. Πετρούπολης.
Κι’ ας το βάλουν καλά στο μυαλό τους οι απολογητές της καπιταλιστικής παλινόρθωσης. Παρά το προσωρινό πισωγύρισμα της ιστορίας οι λαοί δεν είπαν ακόμη την τελευταία τους λέξη.
Νίκος Μόττας
Γεννήθηκε το 1984 στη Θεσσαλονίκη. Είναι υποψήφιος διδάκτορας (Phd) Πολιτικής Επιστήμης, Διεθνών Σχέσεων και Ιστορίας. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Westminster του Λονδίνου και είναι κάτοχος δύο μεταπτυχιακών τίτλων (Master of Arts) στις διπλωματικές σπουδές (Παρίσι) και στις διεθνείς διπλωματικές σχέσεις (Πανεπιστήμιο Τελ Αβίβ). Άρθρα του έχουν δημοσιευθεί σε ελληνόφωνα και ξενόγλωσσα μέσα.
ΠΗΓΗ: ΑΤΕΧΝΩΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου